Poznajemy fragment baśni pod tytułem „Księżniczka głogu”

KSIĘŻNICZKA GŁOGU

Władysław Ludwik Anczyc



Był sobie raz król i królowa. Nie mieli oni wielkiego królestwa, ale za to bardzo piękne, prześliczne ogrody i łąki, ogromne lasy pełne zwierzyny, rzeki obfitujące w ryby, a już owoców przepysznych: winogron, pomarańczy, melonów, brzoskwiń, moreli, wiśni takie mnóstwo, że je prawie rozdawano za darmo; słowem, w tym królestwie niczego nie brakowało, chyba ptasiego mleka.

Król był bardzo dobry, bo się nawet gniewać nie umiał; królowa tak miłosierna, że w całym państwie ani jednego ubogiego nie było; naród wreszcie taki poczciwy, że od niepamiętnych czasów wszystkie więzienia stały pustkami, […] nawet i wódki w całym państwie nie znano.

Jedna tylko rzecz trapiła srodze króla i królową. Smutno było w przepysznym zamku królewskim, szczebiotanie dzieciny nie przerywało ciszy, jaka panowała we wspaniałych komnatach. Na próżno król zwoływał największych mędrców ze wszystkich stron państwa; nadaremnie udawał się do najpobożniejszych kapłanów, ażeby wybłagali dla niego dziecinę; próżno sypał hojnie jałmużny – lata upływały, a upragnionego potomka nie było.

Jednego dnia smutna królowa, przechadzając się nad brzegami pięknego jeziora, nad którym stał zamek królewski, spostrzegła gromadkę pastuszków, którzy otoczywszy małą sadzawkę rzucali z zawziętością kamieniami do wody.

– Co wy tu robicie? – zapytała pani przybliżywszy się do nich.

– Zabijamy czarownicę! – odpowiedział jeden z chłopców.

– Patrz, jaśnie wielmożna królowo, jaka to szkaradna ropucha wychyla łeb z wody.

– Już ona niejednego oczarowała – odezwał się drugi. – Kryje się ciągle pod wodę przed kamieniami, ale już ja jej dogodzę.

To powiedziawszy naprężył łuk i już miał wypuścić ostrą strzałę, gdy królowa, chwyciwszy go za rękę, zawołała:

– Ani się waż! Nie stworzyłeś – nie zabijaj! Nie ty dałeś jej życie, a więc nie masz prawa zabijać biednej ropuchy.

– Ależ to czarownica! – wrzasnęli chłopcy.

– Precz stąd, próżniaki – zawołała królowa – bo was wszystkich każę wsadzić do kozy!

Chłopcy rozbiegli się w mgnieniu oka, a żaba podpłynąwszy ku brzegowi, rzekła:

– Bóg ci zapłać, dobra pani, za to, żeś mi ocaliła życie. Zatrzymaj się tu chwilkę, a ja ci za to dam podarunek sto razy więcej wart aniżeli wszystkie skarby królestwa.

Ropucha znikła pod wodą, ale po chwili pojawiła się znów, popychając przed sobą malutką dziewczynkę. Nie była o n a w i ę k s z a od żaby, ale prześliczna jak aniołek: złociste włoski otaczały twarzyczkę jej rumianą jak jabłuszko, ciałko miała bialutkie i delikatne, a oczka czarne błyszczały jak dwie gwiazdki.

– Oto masz upragnioną córeczkę, zanieś ją swemu mężowi i cieszcie się oboje.

Królowa aż krzyknęła z radości na widok ślicznej dziecinki, pochwyciła ją na ręce i zaczęła całować.

– Jeżeli się wychowa szczęśliwie – mówiła dalej żaba – będziecie mieli wielką pociechę, ale strzeżcie jej jak oka w głowie, gdyż wielkie niebezpieczeństwo jej zagraża.

Królowa podziękowała żabie i, tuląc dziecię do łona, pobiegła do zamku, jedna rzecz tylko zmniejszała jej radość, a mianowicie, że dziewczynka była bardzo maleńka. Lecz nim królowa doszła do bramy, mała podrosła do wielkości zwyczajnego niemowlęcia.

Król zobaczywszy córeczkę, podskoczył pod sam sufit z radości; zbiegli się panowie i damy dworskie, wydając wesołe okrzyki. Natychmiast rozesłano gońców po całym państwie, ażeby ogłosili narodowi tę wesołą nowinę. Urządzono w całym kraju wspaniałe uroczystości, bale, uczty, wszędzie obchodzono wesoło urodziny córki królewskiej. Przepowiednia tylko żaby, że królewnie groziło jakieś wielkie niebezpieczeństwo, zasmucała oblicza dostojnych małżonków.


Zadanie 1.
Rozwiąż test (więcej niż jedna odpowiedź może być prawidłowa).



1. W królestwie z baśni pod tytułem Księżniczka głogu rosło mnóstwo
a. brzoskwiń, śliwek, pomarańczy, moreli, melonów, winogron.
b. moreli, winogron, pomarańczy, melonów, cytryn.
c. pomarańczy, ziemniaków, moreli, winogron, melonów.
d. winogron, pomarańczy, melonów, brzoskwiń, moreli.

2. Poddani w państwie byli szczęśliwi, ponieważ
a. król i królowa byli dla nich bardzo dobrzy.
b. w królestwie nikomu niczego nie brakowało.
c. żyli tu sami dobrzy ludzie.
d. wszyscy mieli pracę.

3. Król i królowa mieli tylko jedno zmartwienie, ponieważ
a. dwóch poddanych w królestwie ukradło koronę królewską.
b. król kichał głośno, gdy był zdenerwowany, co bardzo zakłócało wizyty ambasadorów z sąsiednich krajów.
c. król i królowa nie mogli mieć dziecka.
d. królestwo stawało się z dnia na dzień coraz biedniejsze.

4. Zamek królewski był zbudowany
a. nad rzeczką.
b. nad jeziorem.
c. niedaleko lasu.
d. w samym środku kraju.

5. Pewnego razu na spacerze królowa spotkała
a. starego czarodzieja.
b. siostrę.
c. gromadkę pastuszków.
d. nadwornego krawca.

6. Żabka była w niebezpieczeństwie, ponieważ:
a. wpadła do sadzawki, a nie umiała pływać.
b. z naprzeciwka nadjeżdżał wóz i mógł ją rozjechać.
c. chłopcy chcieli ją zabić.
d. wypiła zatrutą wodę.

7. Królowa, za to, że uratowała żabkę dostała niezwykły podarunek:
a. skrzynię z drogocennymi klejnotami.
b. czarodziejską różdżkę.
c. czarodziejską księgę.
d. maleńką córeczkę.

8. Kiedy król zobaczył ten podarunek,
a. poczuł zazdrość.
b. podskoczył do sufitu.
c. zaczął krzyczeć z radości.
d. zaniemówił.

9. Dar od żabki postanowiono uczcić
a. uroczystościami, balami i ucztami.
b. balami, pokazami i fajerwerkami.
c. uroczystościami, ucztami i fajerwerkami.
d. ucztami, pokazami i balami.

10. Przepowiednia żabki mówiła, że
a. król i królowa będą mieli pociechę z dziecka, ale muszą na nie bardzo uważać.
b. król i królowa będą żyli długo i szczęśliwie.
c. królowa urodzi synka.
d. w królewskim ogrodzie urośnie przedziwny kwiat głogu.